maandag 8 augustus 2011

Het Weervarken

1.
beste kinderen, wees allemaal welkom
ik ben blij jullie hier te mogen ontvangen
buiten is het te koud, of te warm, ik ben niet zo heel gezond,
omdat ik een moeilijk leven heb,
ik moet het van mijnen dokter kalm aan doen
en hierbinnen vind ik het wel knus en gezellig
en jullie zien er allemaal
heel sympathiek uit
en heel erg slim
daar ben ik ook wel blij mee
ik hou van slimme kinderen
die hun best doen om te luisteren als ge iets gaat vertellen.

maar ik moet eerlijk zeggen
dat wat ik ga vertellen is ni zomaar iets
heeeeeeel erg griezelig is
dus ni gewoon griezelig
maar wel heeeeeel erg griezelig
zo griezelig

ik heb dit verhaal al wel eens verteld
aan kinderen zoals jullie
en wat is er toen gebeurd
van het verschieten
want het is dus een heel 
verschietachtig verhaal
van het verschieten zijn er toen twee kinderen
die zich
na de voorstelling niet meer konden bewegen
die zaten gewoon 
halfdood in hunne stoel
en die hebben ze moeten oppakken
en wegrijden met een ambulance
gewoon omdat die zo hard verschoten waren
dus
ik hoop dat jullie allemaal een goede gezondheid hebben
dat jullie geen zwak gestel hebben
zodat je niet door mijn verhaal
een hartaanval gaat krijgen van het verschieten
jullie zijn dus gewaarschuwd.

maar dat is zoiets
wat ik ga vertellen
is volledig waargebeurd
en dat is zoiets:
in mijn leven, ik maak altijd heel den tijd
verschrikkelijk dingen mee.
jullie plezante dinges
zo heb ik ooit wel eens iemand
in een vijver in een stadspark
voor mijnen neus zien verdrinken
het had gesneeuwd en het was ijskoud
en die vijver was precies helemaal bevroren
het is te zeggen
daar liepen allemaal eenden over dat ijs
en daarom was dat precies
of ge kon daar ni doorzakken
maar een vriend van mij, den eddie,
die hield daar geen rekening mee
dat zo'n eend natuurlijk veel minder weegt
dan een mens
en dat zo'n eend dus lang niet zo rap door het ijs zakt
als wij
of toch zeker ni zo rap als hij
want den eddie die woog heel veel
omdat die elken dag zeven zakken chips opat
die was verslaafd aan chips eten
dus die zei 
komaan vitalski
we gaan hier slibberen op het ijs
en met sneeuwballen gooien
ik zeg doen ni doen doet dan ni
luisert naar mij
toch gedaan
maar toen is dus voor mijne neus
nadat hem dus tien, vijftien meter over dat ijs is beginnen lopen
is die - wàk, door dat ijs gezakt
aaa
ik wou die nog gaan redden
maar ik wist niet hoe
want als ik zelf op dat ijs zou gaan beginnen lopen
om die daar uit te trekken
dan zou ik er zelf ook doorzakken
en dan waren we allebéi dood;
dus ik dacht: in uw eentje is erg
maar da is minder erg
als met twee verdrinken;
dus dan heb ik die
terwijl dat die mijne naam riep
vitalski vitalski
want ik heet vitalski
kom mij redden! kom mij helpen!
heb kik die
mijne rug omgedraaid
gewoon in de steek moeten laten...
dikwijls dak nog altijd niet kan slapen
als ik daaraan terugdenk.

= 4

of ook iets verschrikkelijks 
helemaal anders maar ook verschrikkelijk dat ik ooit heb meegemaakt
da speelde zich af op een speelkoer,
maar dan ni op een speelkoer van een gewone school
maar op de speelkoer van een verlaten school
dus dat was een school 
vroeger was da een gewone school
maar nu die ooit helemaal was afgebrand
dus daar kwam nooit nog iemand
daar ben ik eens met een vriendin binnengebroken
-ik weet wel, ge moogt eigenlijk ni zomaar
ergens binnenbreken
maar omdat die school toch helemaal leeg stond
dachten wij: dat kan geen kwaad, hier is toch niemand,
da kan toch niemand iets schelen
kassei kapotgeslagen als wij hier door een kapot venster
naar binnen kruipen
en zo zijn wij dan op die speelkoer gekomen
tussen vier vijf hoge bakstenen muren
het was daar pikdonker
en ineens stond er zes zeven man voor ons
van die grote sterke gevaarlijke kerels
die begonnen ons uit te dagen
en wat hebben die gedaan, pummels uitschelden
die hebben mijn vriendin dus vastgepakt
en bij haar handen en voeten vastgebonden
en dan hebben ze die
met haar voeten aan een koord
ondersteboven aan een boom gehangen,
die irep ook: help vitalski kom mij helpen
maar dat dierf ik natuurlijk ni
want die gasten waren zes of met zeven
en die hadden messen en die hadden zelfs een geweer
en ik had helemaal niks
alleen een zakdoek
wa kunde gij doen met een zakdoek
als ze recht tegenover u staan met een geweer
oké ge kunt daar is in snitten
maar daar heeft uw vriendin dan niks aan
die hangt daar ondersteboven
wat is die daarmee als gij in uwe neus snuit?
hoe is dat toen geëindigd
die hing daar ondersteboven aan een langen tak
maar die lieten ze daar zolang onderstenboven hangen
dat die op den duur een rooie kop kreeg
omdat al die haar bloed naar hare kop zakte
die kreeg zo'n knalrooi, dik gezicht
en wat is er toen gebeurd
die is toen om eerlijk te zijn
uit mekaar gespat
dus da was verschrikkelijk 
da was
da was verschrikkelijk,
ik vertel da ni gaarne, maar ik vertel da toch
namelijk om ullie te waarschuwen:
het waar gebeurde verhaal dat ik nu gaan vertellen
is Nog erger!
Nog erger as die vriend da door da ijs was gezakt en is verdronken
en nog erger as die vriendin die ze ondersteboven
aan een boom hadden gehangen en die 
zolang ondersteboven hing da ze ni meer kon asemen
met andere woorden
ik zijn verplicht om ullie te vertellen
het verschrikkelijkste verhaal dat er ooit
verteld in deze wereld is geweest.

hoe is da begonnen?
in woon in antwerpen
ik ben een secretaris
dat wil zeggen ik ben heel veel met papieren bezig
maar na een tijd werd dat teveel en dacht ik bij mezelf
ik moet op vakantie
zoals iedere normale mens.
maar hoe kan ik op vakantie ik heb geen geld
want dat kost veel geld.
ok misschien kan ik ergens naar een goeikope camping gaan
en daar in een klein, goedkoop tentje gaan liggen,
en dan ni te ver weg, ik zal in belgië blijven
maar in belgië daar regent het bijna altijd
en als ikd an in zo'n tentje lig dan ga ik misschien
een verkoudheid krijgen, he,
dat is ook ni leuk.
dus ik wou op reis
maar ik wist niet hoe.

maar toen ineens had ik geluk
want toen ging mijnen telefoon.
kreeg ik ineens telefoon van een heel goei vriendin van mij
namelijk nadia van hoof.
en toevallig zegt die tegen mij
vitalski ik ga op reis naar zuid-frankrijk
en ik heb een auto
maar
ik kan geen auto rijden
want ik heb mijnen arm gebroken -
zoude gij samen met mij op reis willen?
ik zal, zegt ze, alles betalen.
het enieg da gij moet doen, is chaufferen.
dus goed, zo zijn wij dus
op reis vertrokken.
efkens piano spelen om te bekomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten